Arisa Arishima

Τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του μυαλού μου!

Ξέρω μόνο γι'αυτά για τα οποία έχω λέξεις!

Δεν αγαπά πραγματικά όποιος δεν αγαπά για πάντα.



Μη μιλάς άλλο...

Δεν ξέρω γιατί αλλά η αισιοδοξία των ανθρώπων γύρω μου την στιγμή της απόλυτης μιζέριας μου, είναι κάτι που με εξοργίζει!
Δεν είμαι καλά και θέλω να εκφραστώ κλαψουρίζοντας, φωνάζοντας,κάνοντας ηχηρές δηλώσεις τύπου:"ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ!"
Κι εκεί που θέλω να τα κάνω όλα αυτά, να αισθανθώ χάλια με τον εαυτό μου έτσι χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο, ακούω αυτές τις λέξεις που με φυτιλιάζουν..."Όλα θα πάνε καλά"!
Δεν θέλω να πάνε καλά,θέλω να μιζεριάσω,να αισθανθώ χάλια,να υποφέρω για το υπόλοιπο της ημέρας.Μπορώ?
Να διαμαρτυρηθώ γιατί κάνω μια δουλειά παντελώς αδιάφορη,γιατί δεν έχω δικό μου αμάξι, γιατί ο ήλιος με τυφλώνει όταν δεν φοράω γυαλιά ηλίου και γιατί δεν μπορώ να βάλω γυαλιά ηλίου λόγω του ότι φοράω γυαλιά μυωπίας!
Μην ξανακούσω "Όλα θα πάνε καλά" τουλάχιστον την ώρα που είμαι σε στιγμή κρίσης!
Το έχω ανάγκη...δίνει μια άλλη πιο αληθινή γεύση στην καθημερινότητα μου!Είμαι ο κλασσικός Έλληνας που έχει ανάγκη να θρηνήσει έτσι λίγο για να μην ξεχαστεί και χαμογελάσει παραπάνω απο όσο πρέπει!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου