Καλοκαίριασε...έχω και κοιτώ ένα πανέμορφο τοπίο...ιδανικό για να γαληνεύει η ψυχή ενός ανθρώπου!
Όχι δεν έχει κάποια σχέση με νερά,θάλασσες,καταράκτες ή άγρια τοπία.
Είναι εκείνος,ο μικρός πρίγκηπας που με ξεμυάλισε, με απογείωσε στο ιδανικό.
14 μηνών, τόσο καιρό αναπνέει, χαμογελάει, μιλάει, τρέχει και χορεύει.
Ναι ,χορεύει...είναι σαν εκείνα τα κουκλάκια που τους αγγίζεις κάποιο άκρο κι εκείνα απο μόνα τους χορεύουν & τραγουδούν.
Έχει κι αυτός ένα τέτοιο, γελάει σαν το βλέπει να κινείται , μα τον αφήνει και αδιάφορο γιατί είναι πολύ σκληρός για να ασχολείται πολύ ώρα με το οποιοδήποτε παιχνίδι του.
Τώρα κοιμάται...λαγοκοιμάται...με μια πιπίλα στο στόμα και απλωμένος σαν να είναι ένας μεγάλος άντρας ...δεν ξέρω αν θέλω απλά να τον κοιτάζω να κοιμάται ή αν θέλω να τον ζουλήξω έστω κι αν διακινδυνεύω να τον ξυπνήσω!
Είναι ότι πιο όμορφο μου έχει χαρίσει η αδερφή μου.Έναν ανηψιο!Ένα μικρό άγγελο που κάνει την καθημερινότητα λίγο πιο ονειρεμένη.
Ας είναι καλά για μια ζωή, χαμογελαστός για κάθε λεπτό που θα αναπνέει, χαρούμενος σε κάθε στιγμή που χτυπά η καρδούλα του.
Μακάρι κάθε του ύπνος να είναι τόσο γαλήνιος όσο αυτός που κάνει αυτή τη στιγμή.
Σε αγαπάω μικρέ και τριανταφυλλένιε μου.Ο Θεός να στρώσει το δρόμο που θα διαβείς με ροδοπέταλα, να μην σε αγγίξει ο πόνος ποτέ στη ζωή σου και να μην γευτείς την απογοήτευση.
Ευχές απο τη θεία ..που θα είναι πάντα δίπλα σου όσα χιλιόμετρα κι αν μας χωρίσουν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!