Πάνε 8 μήνες και κάτι...παρακάτι

Μικρό μου λουλούδι,
Περίπου 18 μήνες έχω μέσα στο μυαλό μου αυτό το κείμενο για σένα! Μπορώ να πώ πώς συγκινήθηκα,σκέφτηκα επιτέλους ένα μωρό στην οικογένεια,ένα μικροσοπικό χαμόγελο,ένα ζυμαράκι να το πλάσουμε άνθρωπο έξυπνο,με ελληνική ψυχή και περίσσια αντρία! Ναι θα μου πείς τώρα πώς ήξερα πως θα είσαι αγόρι...δεν ξέρω μην με ρωτάς...απλά το ήξερα...όπως γνώριζα ότι η μαμά σου σε είχε στην κοιλίτσα της πριν εκείνη κάν σε νιώσει! Ας εκφράσουμε αισθήματα:9 μήνες ανυπομονούσα σαν τρελή να σε δω έστω και μέσα απο αυτές τις φωτογραφίες που σε βγάζουνε όταν είσαι ένα μικρό-πανέμορφο- alien... Αγγελούδι μου ακούγαμε την καρδιά σου και ήταν σαν ένα τραγούδι χαράς ,ένα τραγούδι που όλοι το ξέραμε και το τραγουδούσαμε κρυφά! Μικρέ και τριανταφυλλένιε μου, μετά απο τόση αναμονή- που φάνηκε αιώνες-ήρθε και εκείνη η στιγμή που αναμέναμε να πάρεις τη πρώτη σου ανάσα...και την πήρες γρήγορα μπορώ να πω δεν μας κράτησες πολύ σε αγωνία... ειδωθήκαμε...ο μπαμπάς σου έτρεμε αρκετά...παππούδες και γιαγιάδες κλαίγανε σαν μωρά...εγώ απλά δάκρυζα ασταμάτητα...χωρίς να το καταλαβαίνω,σαν να είχαν ανοίξει χίλιες βρύσες... Τι πόνος ψυχικός ήταν αυτός?Πρώτη φορά πονούσα απο αγάπη και ευτυχία!Αγάπησα ακόμα πιο πολύ τη μαμά σου και ένιωσα ευγνωμοσύνη προς τον μπαμπάκα σου ... Κι εσύ μεγάλωνεις και κάνεις την αδερφή μου ευτυχισμένη κι εγώ δε σε χορταίνω μικρό μου αγόρι,αντράκι δυνατό,με ένα χαμόγελο σκληρού άντρα,και λογάκια ακαταλαβίστικα αλλά υπέροχα! Ίσως να σε αγαπάω μέσα απο την μαμά σου,ξέρεις σαν συγκινονούντα δοχεία...σε αγαπάει εκείνη και σε αγαπάω κι εγώ,σε μαλώνει εκείνη-όσο μπορεί η άμοιρη μάνα που λιώνει και μόνο στην μυρωδιά σου...-σε αγκαλιάζω εγώ-όχι και τόσο συγκινονούντα-! Κι όταν με κοιτάς μπορώ να σου αγοράσω όλο τον ουρανό κι όχι για να σε κακομάθω,αλλά για να είσαι χαρούμενος για την υπόλοιπη ζωή σου! Να είσαι δυνατός και γερός,καλότυχος και δημιουργικός! Κάθε σου μέρα να είναι ονειρεμένη...και εκεί που θα είσαι άντρας και η μαμά σου-περίεργη όπως πάντα- θα με βάζει να σε ψαρεύω αν έχεις κοπέλα εγώ θα σε θαυμάζω γιατί είμαι σίγουρη πώς θα είσαι ένας υπέροχος άντρας! Σε αγαπάω κι ας μη σε ξέρω πολύ καλά...ας μην μπορώ να κατανοήσω τι σκέφτεσαι,τι θές...κι ας μη καταλαβαίνεις ακόμα τι σημαίνεις για μένα! Θα κλείσω αυτό το γράμμα με ένα στίχο απο ένα αγαπήμενο τραγούδι ίσως να το έχω όταν μεγαλώσεις και να σου το βάλω να το ακούσεις:
"Τα χρόνια είναι αμέτρητα
μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες..."