Εγώ ακόμη κουρνιασμένη στην αγκαλιά του Μορφέα...(σίγουρα)
Σ' άγνωστα ταξίδια που η θύμησή μου
σαν ανοίγω τα μάτια μου αδυνατεί να προβάλει...
Αυτό που θυμάμαι λίγο πριν παραδοθώ στην αγκαλιά του
είναι ότι αφέθηκα στην μορφή σου...
Εκεί που καλπάζουν όλες οι ανάσες μου...
Κι οι χτύποι μου υμνούν τον ερχομό σου...
Είναι κι σκέψη μου που δεν δαμάζεται, δεν φυλακίζεται...(καλά το γνωρίζεις)
Μια θάλασσα γεμάτη απ' τις πιο δροσερές σταγόνες σου...
Εκεί τρέχει, εκεί σταματά, εκεί ονειρεύεται, κοντά σου...
Μέχρι να ανταμώσουμε ....σου χαρίζω την πιο γλυκιά καλημέρα..
Εκείνη που θα σε συντροφεύει τις ώρες που είσαι δίχως μου...
Σε αγαπάω αληθινά και βαθιά...(για τώρα και για πάντα)