Ψάχνω να βρω λέξεις για να μπορέσω να γράψω όσα αισθάνομαι για εσένα κάποιες φορές νιώθω πως η λέξη Σ’αγαπάω μπορεί να τα εκφράσει όλα κι άλλες φορές πως είναι τόσο λίγο! Κάτι τόσο όμορφο, τόσο δυνατό, τόσο μοναδικό πως να το περιγράψεις? Είσαι μέσα στην καρδιά μου ο χτύπος που της δίνει ζωή.

Δυο καρδιές σε μια και όλα μυρίζουν γιασεμί. Με φιλάς και φωτίζει η μέρα μου. Κάποιες φορές νιώθω πως θα σπάσει η καρδιά μου, πως τα πόδια μου από το τρέμουλο δεν θα με βγάλουν να έρθω κοντά σου, πως θα ακούσεις την ανάσα μου που έχει γίνει έντονη και σχεδόν με πονάει όταν βγαίνει από τα χείλη μου, ένα συναίσθημα έντονης επιθυμίας να σε δω και ενός τεράστιου φόβου μην σε χάσω κάποια μέρα. Τι όνομα να δώσω σε αυτό το τρελό συναίσθημα? Να το ονομάσω αγάπη, έρωτα, πάθος, πόθο? Δεν γίνεται γιατί αυτά τα νιώθω ήδη. Είναι κάτι άλλο πέρα από όλα αυτά. Ίσως αυτό το απροσδιόριστο και όμορφο συναίσθημα να είναι το συστατικό που ρίζωσαν και με πλημμύρισαν όλα αυτά τα υπέροχα συναισθήματα. Γνώριμος χτύπος αυτός που πάλι ξεκινά μέσα μου, απλά και μόνο γιατί γράφω , σκέφτομαι, ονειρεύομαι εσένα. Αχ! Να μπορούσα να αγγίξω τον ουρανό και να σου φέρω ένα κομμάτι του να στέκει δίπλα σου. Έτσι είσαι για μένα, ένα κομμάτι ουρανού που βρέθηκε στο διάβα μου και με έβαλε μέσα του κι όλα γύρω μου έχουν ένα άσπρο χρώμα.

Σαν μια αγάπη αγνή , αληθινή και παντοτινή.